Παραδοσιακοί χοροί

Γρήγορος, ζωηρός και πηδηχτός χορός, που χορεύεται εκτός από την Ανατολική και στην Κεντρική Μακεδονία, με χαρακτηριστικά διπλά βήματα, από άνδρες και γυναίκες.

Παραδοσιακό Μακεδονικό τραγούδι από την περιοχή της Θεσσαλονίκης και συγκεκριμένα από την κωμόπολη "Πυλαία" (παλιά Καπουτζήδα).

Παραδοσιακός χορός και σκοπός της Μακεδονίας.

Σόφκα στα μακεδονικά σημαίνει Σοφούλα, είναι το υποκοριστικό του ονόματος Σοφία. Τάτκο στα μακεδονικά σημαίνει μπαμπάς (πατέρας). Κατά συνέπεια «ΣΟΦΚΑ ΝΑ ΤΑΤΚΟ» σημαίνει, στην κυριολεξία, «Σοφούλα του μπαμπά» ή σε ελεύθερη μετάφραση «Σοφούλα κόρη μου».

Μακεδονικό παραδοσιακό τραγούδι από το χωριό Δρυμός του νομού Θεσσαλονίκης. 

Παραδοσιακός χορός από τη Φλώρινα, που σήμερα χορεύεται σε ολόκληρη σχεδόν την Δυτική Μακεδονία.

Η μακεδονική λέξη "Ζάραμο" στα ελληνικά σημαίνει "ώμο με ώμο" και υποδηλώνει την αλληλοϋποστήριξη και την αδερφοσύνη. 

Το "Ζάικο" είναι χορός και μελωδία της κεντρικής Μακεδονίας.

Χορεύεται στις περισσότερες περιοχές της Μακεδονίας από άνδρες και γυναίκες με λαβή των χεριών από τις παλάμες, με τα χέρια τεντωμένα κάτω.

Χορεύεται στην περιοχή της Αριδαίας, Νάουσας και Έδεσσας.

Παραδοσιακό τραγούδι της Μικράς Ασίας, το οποίο ήταν αγαπητό σε ολόκληρη την Ιωνία και αντίκρυ στα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου.

Το πιο διάσημο, γνωστό και αγαπητό ερωτικό τραγούδι της Σμύρνης, το οποίο έχει γνωρίσει εκατοντάδες εκτελέσεις και έχει σημαδέψει μια ολόκληρη εποχή.

Παραδοσιακό Μικρασιάτικο τραγούδι της αγάπης.

Παραδοσιακό Μικρασιάτικο τραγούδι από την περιοχή της Προποντίδας.

Δύο αγαπημένα τραγούδια...

Πολίτικο τραγούδι, η ιστορία του οποίου χάνεται στα βάθη της Μικράς Ασίας, με μικρές παραλλαγές στη μελωδία, την εναρμόνιση και τους στίχους, ενώ θεωρείται και παραδοσιακό επτανησιακό που ερμηνεύουν χρόνια τώρα οι χορωδίες των Επτανησίων.

Παραδοσιακό συρτό των Μικρασιατών προσφύγων από την περιοχή της Σμύρνης.

Τραγούδι των περιοχών Πωγωνίου και Δρόπολης στο ρυθμό του στρωτού πωγωνίσιου 4/4.

Παραδοσιακός οργανικός σκοπός της Ηπείρου και ειδικότερα της Πρέβεζας.

Παραδοσιακό τραγούδι με καταγωγή από την Ήπειρο. Χορεύεται ως συρτό.

Τραγούδι με προέλευση από το Πωγώνι Ηπείρου.

Πολυφωνικό τραγούδι από τα Κτίσματα Πωγωνίου Ηπείρου.

Τραγούδι με προέλευση από την Κόνιτσα Ηπείρου.

Γιαννιώτικο τραγούδι που αναφέρεται στην ερωτική περιπέτεια ενός νέου -ανηψιού του άρχοντα Νικολάκη Αθανασίου των Ιωαννίνων- που αγάπησε παράφoρα την τουρκάλα Φατιμέ ή Φατμέκου τραγουδίστρια του καφέ αμάν.

Το τραγούδι χρονολογείται πριν από την επανάσταση του 1821. Χορεύεται ως συρτό.

  Κυκλικός χορός της Πρέβεζας που χορεύονταν κυρίως από γυναίκες, με λαβή από τις παλάμες και λυγισμένους τους αγκώνες. 

Παραδοσιακό τραγούδι της ξενιτιάς από το Πωγώνι Ηπείρου, που χορεύεται στα βήματα του "Πωγωνίσιου χορού".

Ηπειρώτικος χορός που χορεύεται σε ανοιχτό κύκλο από άνδρες και γυναίκες.

Είναι ο χορός που πρωτομαθαίνουν όλοι σε μικρή ηλικία γιατί έχει αργό τέμπο και απλά βήματα. Χορευόταν, όπως και σήμερα και σ’ άλλες περιοχές της Ελλάδας, τη Θεσσαλία, τη Δυτ. Μακεδονία τη Στερεά Ελλάδα και την Πελοπόννησο. 

Παλιό, Ηπειρώτικο τραγούδι της αγάπης ως προς τους στίχους του και γαμήλιο τσάμικο αλλά και πατινάδα, ως προς την περίσταση που το τραγουδούν.