Παναγιώτα

Μακεδονικό παραδοσιακό τραγούδι από το χωριό Δρυμός του νομού Θεσσαλονίκης. 

Τραγουδιέται από γυναίκες, με τη λαβή των χεριών "θηλικωτά" ή χιαστί. 

Χορεύεται ως συρτό τύπου "στα τρία" με το χαρακτηριστικό γνώρισμα ότι κατά τη διάρκειά του έχουμε ελαφρύ γύρισμα του κεφαλιού ανά ζεύγη που ακολουθείται από ένα μακρόσυρτο επιφώνημα.

 

Το περιεχόμενο του τραγουδιού, αφορά στην άρνηση μιας Ρωμιάς να υποκύψει στις ερωτικές προτάσεις τριών Τούρκων και την προτίμησή της στο θάνατο παρά στην ατίμωση.

Είναι γνωστό και τραγουδιόταν και στα γύρω ντόπια χωριά του νομού, όπως στον Πεντάλοφο, τη Λητή, το Μελισσοχώρι, τον Λαγκαδά.

Οι στίχοι του τραγουδιού:

Η Παναγιώτα κίνησε, η Παναγιώτα μαρί 

στα σουϊκά της να πάει, Παναγιώτα η καημένη. 

Στο δρόμο να που πήγαινε, Παναγιώτα μαρί, 

τρεις Τούρκους διασταυρώνει και οι τρεις αρβανιτάδες. 

Ο ένας της λέει «ώρα καλή» Παναγιώτα μαρί, 

ο άλλος «καλημέρα», τρίτος βγάζει τη μαχαίρα. 

Δώσ' μας φιλί, δώσ' μας τσιμπί, Παναγιώτα μαρί. 

για δώσ' μας μαύρα μάτια, μη σε κάνουμε κομμάτια. 

Μήτε φιλί, μήτε τσιμπί, Παναγιώτα μαρί, 

μα ούτε μαύρα μάτια, και ας με κάνετε κομμάτια. 

Κάλλιο να ιδώ το αίμα μου, αρβανίτη σκυλί, 

κι η γης να κοκκινίσει, πάρα Τούρκο να φιλήσει.