Ξύπνα καημένη Αναστασιά

Το τραγούδι χρονολογείται πριν από την επανάσταση του 1821. Χορεύεται ως συρτό.
Η «ξανθή Αναστασιά» δεν είναι άλλη από το λαό των Ελλήνων και την ελευθερία του που είναι πλακωμένοι από το πάπλωμα της τουρκικής κατοχής. Ο τελευταίος στίχος του τραγουδιού, κομμένος στη μέση, επιτάσσει με την τραχύτητά του την προστακτική του «ξύπνα».

Οι στίχοι του τραγουδιού:

Πέρα σ' εκείνο το βουνό το κορφανταριασμένο

Πο' χει ανταρούλα στην κορφή και καταχνιά στον πάτο

Εκεί 'ναι πύργος γυάλινος με κρουσταλλένια τζάμια

Μέσα κοιμάται μια ξανθιά μιας χήρας θυγατέρα

Το πώς να την ξυπνήσουμε, το πώς να της το πούμε

Ξύπνα καημένη Αναστασιά