Ζωναράδικος Ανατολικής Ρωμυλίας

Ο Ζωναράδικος είναι παραδοσιακός χορός της Θράκης, τον οποίο έφεραν στην Ελλάδα πρόσφυγες από την Ανατολική Ρωμυλία. Χορεύεται με διάφορες παραλλαγές σε όλη την Θράκη αλλά και σε διάφορες περιοχές της Ελλάδας που εγκαταστάθηκαν πρόσφυγες από την Ανατολική Ρωμυλία.
Είναι εντυπωσιακός χορός και την ονομασία του την οφείλει στη λαβή που χρησιμοποιούν οι χορευτές, πιάνοντας ο ένας τον άλλο από τα ζωνάρια. Υπάρχουν διάφορες παραλλαγές για την ονομασία του, ανάλογα με τον τρόπο που χορεύεται. Όταν τα βήματα είναι συρτά λέγεται «Ντούζκος» και, ενώ όταν είναι γρήγορα και πηδηχτά λέγεται «Τσέστος» (παραλλαγή που χορεύεται μόνο από άντρες χορευτές).

Μπορούμε να συναντήσουμε και άλλες λαβές, όπως χιαστί, κάτω ή από τους ώμους (μόνο για τους άντρες). Χορεύεται από άντρες και γυναίκες σε κύκλο, με τους άντρες να είναι μπροστά και να ακολουθούν οι γυναίκες. Μεγαλώνοντας η ένταση, ο πρωτοχορευτής τυλίγει το χορό σε σχήμα σαλιγκαριού, μέχρις ότου ο τελευταίος της σειράς να τον κινήσει αντίθετα. Φτάνοντας ο χορός στο αποκορύφωμά του, οι χορευτές πιάνονται σταυρώνοντας τα χέρια τους. Σύμφωνα με την παράδοση, παλαιότερα ο τελευταίος άντρας του χορού για να πιαστεί με την πρώτη χορεύτρια του γυναικείου κύκλου, ώστε να ενωθούν οι κύκλοι σε έναν, θα έπρεπε απαραίτητα να είχαν συγγενική σχέση μεταξύ τους. Το έθιμο αυτό επικρατούσε για όλους τους κυκλικούς χορούς, ιδιαίτερα στην περιοχή του Διδυμότειχου.

Το μουσικό μέτρο του χορού είναι τα 6/8.